Vom Deutschen Orden 1251 gegr., an der südl. W-Küste Estlands und am nördl. Ufer der Rigaer Bucht gelegene Stadt an der Mündung des gleichnamigen Flusses.
Ende 17. Jh. neben der w Kirche St. Katharina errichtete Anlage, bestehend aus Wohnhaus des Pastors, Kutschenschuppen und Speicher. Wohnhaus 1690 erb., rekonstr. 1862–64 unter Pfarrer Ch. H. Lenz.
Nacionālās nozīmes pilsētbūvniecības piemineklis, kuram šis statuss vienlaikus ar Cēsu vecpilsētu piešķirts 1969. gadā – divus gadus pēc šāda statusa noteikšanas Rīgas vecpilsētai.