Lublin, Kath. Kirche St. Elias und ehem. Kloster der Beschuhten Karmeliten
Lublin, Kościół św. Eliasza i dawny klasztor karmelitów trzewiczkowych
Założenie klasztoru planowane w l. 20. XVII w.; 1661 uzyskano zgodę karmelitów bosych pod warunkiem założenia klasztoru poza miastem; 1677 zatwierdzono lokalizację na przedmieściu Czwartek. Drewn. kaplica i klasztor wzn. 1680; 1728 powiększenie fundacji przez podstolego kijowskiego Ludwika Jezierskiego. Kościół mur. wzn. wg proj. P. Fontany, ukończony zasadniczo 1742, konsekrowany 1784. Kasata 1810; budynki przekazane najpierw karmelitom bosym; 1835 bonifratrom (klasztor przebud. na szpital); 1864 szarytkom (usuniętym 1893–1905); 1969 zwrócony karmelitom trzewiczkowym.
Kościół złożony z prezbiterium zamkniętego półkoliście, skierowanego na pn., i nawy na rzucie wydłużonego 8-boku otoczonej czterema kaplicami połączonymi przejściami (zamkniętymi w zewn. obrysie odcinków owalu), nad którymi empory. Elewacje w cz. pn. włączone w 4-bok klasztoru, opięte pilastrami, zwieńczone gzymsami. Pole fasady ujęte parami pilastrów i 2-kondygnacyjnym zwieńczeniem ze spływam wolutowymi. Przy wsch. elewacji kościoła, nad wejściem do klasztoru ażurowa dzwonnica. Sklepienia lunetowe na gurtach: w prezbiterium kolebkowe, w nawie klasztorne. Prezbiterium i kaplice artykułowane pilastrami, nawa półkolumnami; podpory w prezbiterium i nawie podtrzymują wyłamane belkowanie. — Ołtarz gł., 1742–59, z dekoracją rzeźbiarską: po bokach pola gł. figury świętych papieży, w zwieńczeniu Wniebowzięcie Eliasza. Ambona, 3. ćw. XVIII w., z figurami Ewangelistów i Eliasza na baldachimie. Stalle, ok. 1800, ze scenami z życia Eliasza. Obrazy, XVII-XVIII w.: MB Loretańska, Przemienienie Pańskie, św. Józef z Dzieciątkiem, św. Jan od Krzyża (w metalowej sukience).
